Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

Σε φιλώ

"Σε"
όπως μετάβαση
απ' τα τέσσερα στα δύο
ισιώνει η ραχοκοκκαλιά
ψήνω πια το κρέας που θα φάω,
στο προσφέρω
και σε ψηλαφώ.
Υπάρχεις.
Έξω από μένα.
"Σε"
όπως εσύ,
ένα άλλο πλάσμα που κρυώνει και φοβάται.
Κι ύστερα αιώνες μοναξιάς
ώσπου να ξεπροβάλλει το ρήμα,
πρωτόγονο και σκεβρωμένο στην αρχή
καθώς περπατάει όμως αλλάζει
τεντώνεται και ορθώνεται στον χρόνο.
"Φιλώ".
Και η συμπαντική τους ένωση.
Που άλλαξε τον κόσμο.

1 σχόλιο:

Poet είπε...

Δεν τον άλλαξε αλλά δεν πειράζει. Άξιζε.