το εισιτήριο ΙΙ

το εισιτήριο ΙΙ

Ξεκίνησα πάλι για ταξίδι।
Αυτή την φορά δεν ήσουν στο σταθμό।
Ο Άλλος ήταν και περίμενε।
Σ'έψαξα στο κορμί του
στα φιλιά του
στον τρόπο που με χάιδευες
έψαχνα εσένα,
στο σκοτάδι
στο άψυχο σπίτι
στο γυμνό κρεβάτι
στον Άλλο।
Σε σκότωσα, είπα τότε।
Μπορώ να πάρω το εισιτήριο
για τον επόμενο σταθμό।
Μα τότε απότομα ξεκίνησε το τρένο
οι ράγες οδηγούσαν μες στο σπίτι σου
ήσουν εκεί και με περίμενες।
Κοίταξα το εισιτήριο και κατάλαβα।
Δεν υπάρχει τρένο, ούτε σταθμός
μόνο άνθρωποι
που πάντα μέσα μας φοράμε।

Χλόη Κουτσουμπέλη (ανέκδοτο)